Το παρακάτω κείμενο μας έστειλε η Αλεξάνδρα Δ., αναγνώστρια του Blog μας.
Η επικοινωνία είναι η μεταφορά πληροφοριών και ιδεών ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο πιο διαδεδομένος τρόπος επικοινωνίας είναι σαφώς η γλώσσα, γι'αυτό άλλωστε αν θέλουμε να έρθουμε σε επαφή με άτομα από άλλες χώρες μαθαίνουμε την γλώσσας τους.
Τί γίνεται όμως με την οπτική επικοινωνία, δηλαδή τις χειρονομίες, τις εκφράσεις που είναι ίδιον του κάθε πολιτισμού και σαφώς δεν μπορούμε να την μάθουμε στα θρανία μαζί με τους γραμματικούς κανόνες;
Για παράδειγμα, το ανασήκωμα των φρυδιών ως ένδειξη άρνησης (απ' ότι καταγράφουν διεθνή blog που ασχολούνται με το θέμα) το βρίσκει κανείς μόνο στην Ελλάδα, όσο και αν σε εμάς ακούγεται απολύτως φυσιολογικό!
Η ένδειξη V για τους περισσότερους λαούς του κόσμου είναι ένδειξη νίκης ή χαράς. Στην Αγγλία όμως, όταν γίνεται με την παλάμη στραμμένη προς τα μέσα σημαίνει ό,τι και η πρόταση του μεσαίου δάχτυλου.
Στην Αμερική, το να στέκεται κάποιος με τα χέρια στους γοφούς, σημαίνει ότι είναι χαλαρός και έχει τον έλεγχο. Αντιθέτως στο Μεξικό, στην Ινδονησία, την Ινδία, τη Σιγκαπούρη και τις Φιλιππίνες συνήθως τη χρησιμοποιούν όταν θέλουν να εκφράσουν θυμό ή να προκαλέσουν τον συνομιλητή τους.
Στις περισσότερες χώρες του πλανήτη, το να δείχνεις το δάκτυλο, υποδηλώνει τη θέση ενός αντικειμένου. Στην Ινδία όμως, το Ισραήλ και τη Σρι Λάνκα, είναι μεγάλη αγένεια. Αν θέλετε να δείξετε κάτι, προτιμήστε να χρησιμοποιήσετε το πιγούνι σας.
ΠΡΟΣΟΧΗ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου